Een nieuwe case

25 november 2014 - Durban, Zuid-Afrika

Day 9 - Amanzintoti 25-11-2014

Door het protest zijn er veel radio en tv zenders wakker geschud, er is een groot probleem in dit land, hoe gaat de overheid hier op reageren en wat voor acties gaan ze ondernemen?
Het hele huis moet opgeruimd en schoongemaakt worden want vandaag komt er een bekend radiostation bij ons langs. Dit is goed voor het project, we hebben namelijk meer publiciteit en donaties nodig. Mensen moeten weten dat we er zijn en dat we voor ze klaar staan en hier is natuurlijk ook weer geld voor nodig. Er worden wat interviews afgelegd en daarna is het tijd voor de groepsfoto 'SAY CHEESE!'

Nadat de mensen van het radiostation vertrokken zijn komt er een nieuwe case binnen. Een opstandig meisje van 13 jaar, ze kijkt kwaad en ongeïnteresseerd van zich af, alsof ze een muur om zich heen heeft gebouwd. Wat is er met dit meisje gebeurt en hoe gaan we dit aanpakken? Wendy en ik gaan aan de slag, we vragen haar of ze even een praatje met ons wilt maken, hier stemt ze gelukkig mee in. Na een aantal vragen stelt ze zich iets meer open en verteld ze haar verhaal. Ze woonde eerste met haar moeder en broertje in Johannesburg. De oom van het meisje heeft haar verkracht van haar 6e tot haar 9e jaar, dit is gestopt toen de politie op de stoep stond. De man is gearresteerd, maar na een aantal weken/maanden alweer vrijgelaten (en hier zie je weer het kromme rechtssysteem van South-Africa). De moeder heeft haar twee kinderen meegenomen en is verhuisd naar Durban. De oom heeft nu kinderen en een vriendin en woont nog steeds in Johannesburg, hij leeft lekker zijn leventje en het meisje is nog elke dag doodsbang om hem nog een keer te zien, die enge boze blik die hij in zijn ogen had.
Het volgende probleem is dat ze haar vader nooit heeft gekend, niemand wilt hier ook over praten, terwijl ze hier zo veel behoefte aan heeft. Het enigste wat ze van hem weet is dat hij haar moeder sloeg, alcoholist was en dat ze heel erg veel op haar vader lijkt. Haar grootste wens is om haar vader één keer te zien en te spreken, ze heeft zoveel vragen voor hem.
Door al deze gebeurtenissen zet ze zich af tegen haar familie en leraren, gaat ze met verkeerde mensen om, doet ze verkeerde dingen zoals het uitproberen van drugs en het is ook nog eens een puber. Weer kom ik erachter dat het leven hier zo anders is. In mijn wereld ben je op deze leeftijd nog niet met deze dingen bezig zoals seks en drugs, mijn grootste probleem was of ik die leuke jongen eigenlijk wel durfde te zoenen? Hier ben je bijna verplicht om op date te gaan, het is normaal, de vrouwen worden hier niet als persoon gezien maar als een soort van lustobject wat zo snel mogelijk gebruikt moet worden. En de drugs laten we daar maar helemaal niet over beginnen, alles is hier zo slecht en verslavend, het grootste gedeelte is hier verslaafd en deze drugs maken je helemaal kapot.

Op een gegeven moment merken we dat ze emotioneel wordt, we zien geen tranen maar haar hele houding verandert. Ze heeft nooit echt over haar problemen kunnen praten. De moeder weet van de verkrachtingen, maar ze heeft nooit aan haar dochter gevraagd hoe ze zich nou eigenlijk voelt, hier wordt gewoon niet over gesproken. Over haar vader hoeft ze al helemaal niet te beginnen, ze moet haar mond houden en als ze dit niet doet wordt ze in mekaar geslagen door haar moeder. Na een poosje stoppen we met het gesprek, het is genoeg voor vandaag, ze heeft ons genoeg verteld. Ze wilt geen knuffel, daarom sluiten we af met een hand en een lach. Ze mag terug komen wanneer ze wilt, ook al is het voor een kort gesprek of om gewoon te spelen met de andere kinderen

Na het gesprek gaan we nog even zitten met één van de aunties om het gesprek te bespreken. Ik schrik eigenlijk een beetje van haar reactie, alweer merk ik dat de normen en waarden hier zo anders zijn, 'The mother is a good woman', wat zeg je nou? Hoe kan je een goede moeder zijn als je kind niet eens met je kan praten en als je je kind slaat wanneer je het niet met haar eens bent? Ik zet mijn eigen mening even aan de kant en we bespreken wat we kunnen doen om het meisje te helpen. Het probleem ligt niet alleen bij het meisje, maar ook bij de moeder. we laten het even voor wat het is en maken een nieuwe afspraak voor aanstaande zaterdag.

Het huis is nog vol met kinderen, dus we zetten even alle problemen aan de kant. Het is tijd om te dansen! De voetjes gaan van de vloer en we dansen een paar heerlijke salsanummers, iedereen vindt het geweldig!

 

Foto’s