Mijn droomreis

Nou daar zit ik dan, mijn to do list is eindelijk afgewerkt en ik ben er helemaal klaar voor. Ik kan stiekem niet wachten, Zuid-Afrika het land, de culturen, de natuur, maar ook veel ellende, pijn en verdriet. Hoe ga ik hier straks mee om? Ik huil al bij de meest simpele film, ben ik hier sterk genoeg voor? Zoals jullie wel zullen weten ben ik echt een gevoelsmens, ik heb het altijd al moeilijk gevonden om emoties bij anderen te zien en dit ook nog een plekje te kunnen geven. Laat ik er maar niet te veel over nadenken, ik luister gewoon naar mijn eigen motto: 'Hoe erg de situatie ook is, alles komt altijd weer goed'.

Ik ga eindelijk doen wat ik al zolang wil en waarvan ik ook nooit had verwacht dat ik het ook echt zou gaan doen. Even helemaal alleen, uitzoeken wat ik nou eigenlijk allemaal wil in het leven. Mijn aandacht verdelen over de kinderen in Zuid-Afrika, daarna lekker reizen, feesten, zien, mensen leren kennen en alleen maar dingen doen die ik zelf wil.

Ik ga me nu omkleden, nog even lekker een drankje doen met mijn vriendinnen en familie bij de Harder, paar uurtjes slapen en dan is het zover...

Dit is de eerste keer dat ik een klein beetje emotioneel word, het gaat nu echt gebeuren. Mam wees maar niet bang ik kom sowieso terug, ik kan jullie toch allemaal niet missen!! En er wacht een grote verassing als ik weer terug kom naar het kleine koude Nederland :)