Tree Session

Day 6 - 22-11-2014

De dag begon weer vroeg en het huis zat al snel weer vol, vandaag hebben we onze eerste Tree session. Hierbij komen er allemaal kinderen van kilometers ver naar the tree, een ontmoetingsplek waar de kinderen eindelijk weer eens kind kunnen zijn. Er wordt naar ze geluisterd, er wordt met ze gespeeld, ze krijgen eventuele zorg, voorlichting over HIV/AIDS en het aller belangrijkste een maaltijd. Deze maaltijd moesten wij eerst voor ze gaan maken. De zit helemaal vol en we zijn met z'n allen broodjes aan het smeren, kaas en polony aan het raspen. Lekker chaotisch maar super gezellig. Ondertussen zit het meisje van de twee rape cases netjes te wachten op haar consult, weer kijkt ze angstig van zich af. Al snel ziet ze dat wij de aunties van haar vorige consult waren en opeens zie ik daar een klein glimlachje, hierbij pak ik meteen mijn kans om het meisje gerust te stellen en vraag 'do you want to help us with the sandwiches?' Ze knikte ja en ging ons direct ondersteunen in het smeren onder het genot van de nummers van Justin Bieber (Baby). Toen ze klaar waren voor haar consult gingen samen met haar naar binnen. Ze moest haar brief vertalen en verwoorden, hier had ze het natuurlijk hartstikke moeilijk mee. Tijdens het gesprek merk ik dat alles zo anders is in Afrika, niet alleen de leefregels maar ook de gedragsregels, wat kan wel en wat kan niet? Ze leven volgens allemaal tradities en regels die wij als nuchtere Nederlanders niet eens voor kunnen stellen. De moeder van het kindje heeft zich niet aan die regels gehouden waardoor de oma het meisje niet als haar kleindochter beschouwt, maar als het kwaad, een ongewenst kind wat ze wilt besmetten met haar eigen aids door middel van een naald. Na het consult zijn we het met elkaar eens dat er nog meer aan de hand is, maar dit krijgen we er op dit moment niet uit, daarom laten we het hierbij. We geven het meisje een  dikke knuffel en spreken met haar af dat ze binnenkort een  nachtje bij ons mag blijven slapen. Dit vind ik een goed idee, misschien krijgen we iets meer uit haar als ze zich iets meer op d'r gemak voelt.

Na de sessie is het tijd voor the tree session. We rijden met auto's vol richting de boom en bij aankomst is het hele veld al vol met spelende kinderen.  Eerst krijgen we nog een korte briefing. De kinderen hebben bijna allemaal een verleden van seksueel misbruik en geweld, de meeste kinderen zijn dus helaas al in aanraking geweest met Bobbi bear. De meeste hebben ook geen ouders meer en moeten op jonge leeftijd al volwassen zijn en de zorg van hun broertjes en zusjes op zich nemen. Hier kunnen ze even echt kind zijn, dus dames zet jullie tas weg en ga met de kinderen spelen. Ik sluit me direct aan bij een groepje jongens, ze kijken me vragend aan, wat moet deze rare vrouw van ons? Aangezien de taal barrière te groot blijkt te zijn moet ik het met handen, voeten en met behulp van Wendy doen. Al snel hebben ze door wat het spel tikkertje is en hierna rennen we hard heen en weer tussen de jongens, helaas willen ze allemaal ons tikken, ik heb gemerkt dat ik weleens iets aan mijn conditie mag doen! Ondertussen komen er ook een aantal meisjes bij staan, deze vermaakten we met een dansje en we zongen het liedje 'we maken een kringetje van jongens en van meisjes', hier snapten ze natuurlijk helemaal niks van maar het klonk toch best leuk?!

Na het spelen was het tijd voor het eten, de kinderen gingen netjes opgesteld in rijtjes onder de boom zitten, wij gingen er natuurlijk gezellig tussenin zitten. Meteen kropen er een aantal kinderen om me heen en al snel kroop er een klein meisje op m'n schoot.  Een lief klein meisje wat in eerste instantie heel erg verlegen was, ook al was ze zojuist op m'n schoot gaan zitten. Ze had een klein roze tasje bij zich wat vol zat met gaten, hier zat alleen een plastic tasje in, maar ze beschermde het met haar leven, niemand mocht eraan zitten. De boterhammen werden uitgedeeld en iedereen wachtte netjes op hun beurt, hierna volgde de limonade, een appeltje en uiteindelijk  een zakje chips. Wat me opviel was dat de kinderen hun eerste broodje in een zakje stopten, dit gebeurde ook bij de appel en het zakje chips.  Ze nemen het mee zodat ze de rest van de week ook nog iets te eten hebben. Bij het tweede broodje begonnen ze pas met eten, dit gebeurde  ook bij het kleine meisje op mijn schoot,. Hoe oud zou ze zijn 3 of 4? Dat een kind van deze leeftijd er al zo goed over na moet denken. Ze hebben gewoon niets anders te eten en kijken de hele week uit naar the tree session. Wat is het leven van deze kinderen hard zegt! Na het eten maken we nog een paar foto's met de kinderen en  een aantal komen nog terug voor een dikke knuffel en daarna beginnen ze aan hun lange weg terug....